تهویه مطبوع شاخه ای از مهندسی مکانیک است که وظیفه آن تاِمین هوایی مطبوع از نظر کنترل دما، رطوبت (رطوبت زن و رطوبت گیر)، کاهش آلودگی (تصفیه کننده هوا ) و ... برای آسایش انسان می باشد.
بطور کلی تهویه مطبوع شاخه ای از مهندسی مکانیک است که وظیفه آن تاِمین هوایی مطبوع از نظر کنترل دما (سرمایش)، رطوبت (رطوبت زن و رطوبت گیر)، کاهش آلودگی (تصفیه کننده هوا ) و ... برای آسایش انسان می باشد.
امروزه با گرم شدن روز افزون دمای کره زمین مواردی همچون انتخاب نوع سیستم های تهویه مطبوع، بروزرسانی سیستم های تهویه مطبوع، افزایش کیفیت و راندمان این تجهیزات، اهمیتی دو چندان یافته است. با بررسی، کنترل و محاسبات دقیق مهندسی همواره می توان سیستم تهویه مطبوع مناسب تری را جهت بهینه سازی مصرف انرژی، صرفه جویی در هزینه های خرید، سرویس و نگهداری بهینه تجهیزات و... در نظر گرفت.
انواع سیستم تهویه مطبوع
بطور کلی سیستم های تهویه مطبوع به دو دسته زیر تقسیم می شوند:
سیستم های تهویه مطبوع خانگی، صنعتی و نیمه صنعتی
1) سیستم های تهویه مطبوع مستقل (مینی چیلر، داکت اسپلیت، کولرگازی، کولر آبی)
2) سیستم های تهویه مطبوع مرکزی (مانند انواع چیلرهای تراکمی و جذبی، VRF)
مزایا و معایب هریک از سیستم های مستقل و مرکزی:
سیستم های تهویه مطبوع مستقل
یکی از مزایای استفاده از سیستم های تهویه مطبوع مستقل مانند مینی چیلر، کولر گازی یا اسپلیت و داکت اسپلیت ها استقلال هر واحد در نصب و بهره برداری و امکان استفاده فوری از سیستم سرمایش و گرمایش آن ها است، هم چنین در این سیستم ها افراد می توانند بطور مستقل در واحد و یا یک نقطه از واحد خود از گرمایش سیستم بهره مند شوند. نیاز به چنین سیستمی خصوصا در اواخر هر فصل اتفاق می افتد، زمانی که سیستم های گرمایشی هنوز شروع به کار نکرده و همیشه افرادی در مجموعه هستند که بر خلاف اکثریت نیاز به دمایی متفاوت جهت احساس رفاه و آسایش دمایی دارند.
مزایای سیستم های تهویه مطبوع مستقل:
- استقلال در هزینه های برق مصرفی هر واحد
- استقلال در هزینه های تعمیر و نگهداری سیستم در هر واحد
- حذف شبکه کلی لوله کشی از موتورخانه مرکزی تا محل های مصرف در ساختمان
معایب سیستم های تهویه مطبوع مستقل:
- معمولا طول عمر سیستم های مستقل تهویه مطبوع (خصوصا کولر های گازی و اسپلیت) به اندازه سیستم های مرکزی تهویه مطبوع نیست
- در صورتیکه تعداد طبقات ساختمان بیش از چهار طبقه باشد، کندانسورها باید در تراس نصب گردند که این حالت بخش قابل توجهی از مساحت تراس را اشغال می کند و این امر سبب تحمیل صدا و هوای گرم مزاحم به تراس و ساکنین آپارتمان می گردد.
- هم چنین در این حالت تعدادی از واحدهای هر ساختمان، کندانسور خود را در نمای طبقه خود نصب می کنند که این امر نیز باعث زشت شدن نمای بیرونی ساختمان نیز می گردد.
سیستم تهویه مطبوع مرکزی
سیستم های تهویه مطبوع مرکزی شامل انواع چیلر تراکمی آبی، چیلر تراکمی هوایی، چیلر جذبی و... می باشند که همراه با انتخاب چنین سیستم هایی، انتخاب، خرید و نصب تجهیزات دیگری مانند برج خنک کننده، فن کویل،هواساز الزام پیدا می کنند.
· مزایای سیستم تهویه مطبوع مرکزی:
در سیستم های تهویه مطبوع مرکزی جدید اولین مزیت اساسی، افزایش راندمان و کارایی همراه با کاهش چشمگیر مصرف برق سیستم مرکزی و ارتقای سطح آسایش افراد حاضر در محیط می باشد.
انتخاب سیستم تهویه مطبوع مرکزی می تواند منجر به کاهش خرید دیماند برق مورد نیاز پروژه و کاهش ظرفیت پست های برق، تابلوها، کابل کشی ها، کنتور برق واحد ها و کلیه موارد مربوط به آن شود. بدیهی است کاهش سرمایه گذاری اولیه در این بخش مورد توجه سرمایه گذاران بوده و حرکتی شایسته در راستای سیاست های اقتصادی پروژه می باشد.
متوسط طول عمر در سیستم های تهویه مطبوع مرکزی بیش از 30 سال می باشد که سبب اقتصادی شدن خرید این سیستم ها نسبت به سیستم های مستقل تهویه مطبوع می باشد.
از دیگر مزایای سیستم های تهویه مطبوع مرکزی به عدم اشغال تراس آپارتمان یا متراژ مفید دیگری از زیر بنای هر واحد بوسیله برخی از این تجهیزات می توان اشاره نمود که این امر نقشی اساسی در استفاده بهینه از فضا و زیبایی واحد های مسکونی دارد.
· معایب سیستم تهویه مطبوع مرکزی:
سیستم های تهویه مطبوع مرکزی ضمن دارا بودن مزایای بسیار، دارای معایبی از جمله هزینه بالای خرید اولیه تجهیزات، هزینه نگهداری بالا، هزینه های لوله کشی و عایق کاری مربوط به انتقال و توزیع سرمایش در کل ساختمان ومحدود بودن تعداد تکنسین های حرفه ای جهت تعمیرات و نگهداری بهینه تجهیزات جدید می باشد.
جهت تأمین تجهیزات سرمایشی گرمایشی با انرژی کالا تماس بگیرید.
Leave A Comment