یکی از مهمترین الزامات هر ساختمان سیستم تهویه مطبوع آن می باشد. امروزه می توان تنها با استفاده از یک دستگاه به نام چیلر, سیستم سرمایشی کل ساختمان را فعال نمود.
امروزه با پیشرفت تکنولوژی و ورود سیستم های سرمایشی جدید به بازار این امکان برای سازندگان فراهم شده که بدون استفاده از کولرهای آبی و گازی که فضای زیادی در ساختمان اشغال می کنند تنها با استفاده از یک دستگاه به نام چیلر, سیستم سرمایشی کل ساختمان را فعال کنند.
چیلر دستگاهی است که در طی فرایند تراکم بخار, حرارت را از مایع ( معمولا آب) می گیرد. چیلرها به دو دسته چیلرهای متراکم و جذبی دسته بندی می شوند. چیلرهای متراکم با انرژی برق کار می کنند و مصرف برق آنها بسیار بالاست. به همین دلیل اکثر مالکین و مهندسین ساختمانی ترجیح می دهند از چیلرهای جذبی استفاده کنند. چیلرهای جذبی با استفاده از انرژی حرارتی باعث خنک شدن هوا می شوند.
یکی از مهمترین الزامات هر ساختمان سیستم تهویه مطبوع آن می باشد. دستگاه چیلر به عنوان زیرمجموعه سیستم تهویه مطبوع به حساب می آید در سیستم تهویه مطبوع ساختمان ها معمولا آب سرد تولید شده در تجهیزات تامین کننده سرما به درون مبدل حرارتی با کویل هواساز وارد شده ، تا هوای جریانی بر روی کویل را خنک کند. هوای خنک شده به صورت مستقیم یا توسط کانال به فضای مورد نظر که نیاز به سرما دارد منتقل می شود.
سپس آب سرد یا همه سیال حامل که طی فرآیند مذکور در کویل ها گرم شده است، مجدداً در سیستم گردش می یابد تا در داخل چیلر طبق سیکل تبرید خنک شده و مجدداً وارد چرخه گردد. در هواسازها، گرمای نهان و محسوس از هوا به آب در گردش منتقل میشود.
بناابراین بدین صورت هوا و رطوبت اتاق کنترل میشود. چیلرهای مورد استفاده در سیستم تهویه مطبوع در تناژ مختلف تبرید جهت تامین سرمای به کار گرفته می شوند. دمای آب سرد خروجی این تجهیزات تامین کننده سرمای متناسب بی نیاز و کاربرد آن مابین ۱.۵ تا 7 درجه سلیسیوس متغیر می باشد.
Leave A Comment